De energiefabriek is mijn creatieve uitlaatklep en onuitputtelijke energiebron. Een belangrijk deel bestaat uit het draaien van vinylplaatjes voor ouderen in verzorgingshuizen en dagopvangen, vaak voor ouderen met dementie. Zingeving en voldoening gaan hierbij hand in hand. Verder kan ik binnen mijn hobbybedrijf alles kwijt wat ik leuk vind; deejay op feesten en partijen, (columns) schrijven, presenteren en iets dat ik morgen ga bedenken!
"Wat ga je doen?", vroeg de vriendelijke en opgeruimde medewerkster van de Kamer van Koophandel. Ik was bruut van haar gescheiden door een plexiglas scherm. De flesjes desinfectiemiddel maakte het toenmalige tijdsbeeld compleet. Het was de zomer van 2022. Daags daarvoor had ik liggend op mijn strandje in onze achtertuin een belangrijk besluit genomen. Het was iets dat het midden hield tussen een opwelling en een statement, wat mij overigens vaker overkomt. Op mijn zestigste verjaardag deed ik buiten in de zon de online inschrijving voor mijn eigen bedrijf. Daags daarna zat ik in het regiokantoor in Roermond om mijn eenmanszaak formeel vast te leggen. "Wat ga je doen?", vroeg ze. Ik wist het niet en eigenlijk weet ik het nog steeds niet. Mijn adagium is: ik moet het leuk vinden en ik er moet er energie van krijgen. En dat is gelukt! Inmiddels haal ik dat ik allemaal uit mijn eigen fabriekje waarvan ik mij ook nog eens de directeur mag noemen. Hoe leuk is dat?